Articles by jaho

Në fshatin Kryezi është kisha shumë e vjetër e Zojës Shna Prende. Popullsia e krahinës ruan një respekt dhe besim të thellë për këtë shenjtore të Krishtërimit.

I paralizuar prej gjashtë vitesh, ai burrë i dalluar për energjinë e tij, jetonte në krevat mes vuajtjeve fizike dhe dhembjeve shpirtërore. Vetëm kur i vinte ndonjë shok, i ndryshonte çehrja. Një ditë, nga fundi i shtatorit 1983, i tha mikut të tij të vjetër, shkrimtarit Agim Cerga: “Më vjen keq o Gim, si nuk u shërova, të paktën vetëm për ca ditë, sa të shkoja edhe një herë në Pukë … të shihja atë vend e ata njerëz! … Më ka marrë malli!…”

Ai ishte një emigrant shqiptar, si shumë emigrantë të tjerë që punonin asokohe në Greqi. Dy vjet me radhë pati bredhur sa në një vend në tjetrin, nëpër rrethinat e Janinës e të Selanikut. Kishte punuar një verë edhe në Mitilin, në një lokal të madh në breg të detit, midis dhjetëra gjuhëve të panjohura që kishin sjellë me vete pushuesit e shumtë që vinin nga e gjithë Evropa.

Në moshën 62-vjeçare ndërroi jetë papritmas Famullitari Katolik i Mitrovicës Dr. Don Jak Prenku. Don Jaku ka doktoruar teologjinë në Romë para gati dyzet viteve dhe ka shërbyer për mëse 12 vite në Kishën Katolike “Zonja Fatime” të Mitrovicës. Edhe pse kohëve të fundit ka lënguar nga sëmundja e sheqerit, aktiviteti i tij kishtar dhe pergjithsisht shoqëror ka qenë shembullor.

Besmir Latifi ka lindur ne Xath te rrethit Pukë. Ka mbaruar studimet ne Liceun e Durresit nen kujdesin e piktorit te njohur Nikolet Vasija dhe vazhdon Akademinë e Arteve Figurative, Tiranë.

Besmir Latifi ka lindur ne Xath te rrethit Pukë. Ka mbaruar studimet ne Liceun e Durresit nen kujdesin e piktorit te njohur Nikolet Vasija dhe vazhdon Akademinë e Arteve Figurative, Tiranë.

Por, në kurthin e një rruge, ku vdekja është gjithmonë e sigurt, nëse shoferi nuk është 100% i vëmendshëm, mbeten banorët e zonave të thella të Rrëshenit, Fushë-Arrëzit e Pukës. Kush ka udhëtuar në këtë aks, që nga Tirana deri në Pukë, llogaritet rreth 300 km, i ka bërë përshtypje numri i lapidarëve të shumtë të vendosur anës rrugës.

Gjatë kësaj kohe, ne të dy kemi qenë larg, por dhe afër. Larg se nuk jemi takuar e të rrimë bashkë as sa për një kafe, por dhe afër se kemi ruajtur dashurinë e respektin e ndërsjelltë ndaj njëri-tjetrit. Nuk po e them për hërë të parë se, kur njeriu shkon në një farë moshe, pushtohet nga nostalgjitë e së shkuarës, dëshiron të shohë e takojë sa më shumë kolegë, miq e të njohur të viteve të fëmijërisë dhe të rinisë së tij. Sigurisht, në këtë “listë” përfshihem tani dhe unë.

Burimi” i R. Siliqit, në se mund të merret si i tillë që bën fjalë për “8000” luftëtarë lumjanë, që qenkan kthyer në rrugë prej H.Rr. Kabashit, përdoret edhe prej historianit Shukri Rahimi i cili e shpjegon në mënyrën e tij. H.Rr. Kabashi “shërbej si vegël në duart e turqve”.

U lind në fshatin Meçe në vitin 1951, në familjen e njohur të Furrikëve, patriotë, fistarë e bajraktarë. Arsimin bazë e mori në vendlindje, duke pasur mësues të parë axhën Rrustë; 7-vjeçaren e kreu në qytetin e Pukës. Arsimin e mesëm dhe të lartë i kreu përkatësisht në shkollën e mesme të Gjuhëve të Huaja “Asim Vokshi” dhe në Fakultetinin e Historisë dhe të Filologjisë, dega gjuhë ruse me rezultate shumë të larta në vitin 1974.